خودشناسی از نوع نجاری

مراقب سلامتی خانه ای که برای زندگی خود می سازید باشید

نجار پیری خود را برای بازنشسته شدن آماده می کرد.
یک روز او با صاحبکار خود موضوع را درمیان گذاشت.
پس از روزهای طولانی و کار کردن و زحمت کشیدن ، حالا او به استراحت نیاز داشت و برای پیدا کردن زمان این استراحت میخواست تا او را از کار بازنشسته کنند.
صاحب کار او بسیار ناراحت شد و سعی کرد او را منصرف کند ، اما نجار بر حرفش و تصمیمی که گرفته بود پافشاری کرد.
سرانجام صاحب کار درحالی که با تأسف با این درخواست موافقت میکرد ، از او خواست تا به عنوان آخرین کار ، ساخت خانه ای را به عهده بگیرد.
نجار در حالت رودربایستی ، پذیرفت درحالیکه دلش چندان به این کار راضی نبود.
پذیرفتن ساخت این خانه برخلاف میل باطنی او صورت گرفته بود.
برای همین به سرعت مواد اولیه نامرغوبی تهیه کرد و به سرعت و بی دقتی ، به ساختن خانه مشغول شد و به زودی و به خاطر رسیدن به استراحت ، کار را تمام کرد.
او صاحب کار را از اتمام کار باخبر کرد.
صاحب کار برای دریافت کلید این آخرین کار به آنجا آمد.
زمان تحویل کلید ، صاحب کار آن را به نجار بازگرداند و گفت: این خانه هدیه ایست از طرف من به تو به خاطر سالهای همکاری!
نجار ، یکه خورد و بسیار شرمنده شد.
در واقع اگر او میدانست که خودش قرار است در این خانه ساکن شود ، لوازم و مصالح بهتر
 و تمام مهارتی که در کار داشت را برای ساخت آن بکار می برد.
یعنی کار را به صورت دیگری پیش میبرد.

این داستان ماست.
ما زندگیمان را میسازیم. هر روز میگذرد.
گاهی ما کمترین توجهی به آنچه که میسازیم نداریم ، پس در اثر یک شوک و اتفاق غیرمترقبه میفهمیم که مجبوریم در همین ساخته ها زندگی کنیم.
اگر چنین تصوری داشته باشید ، تمام سعی خود را برای ایمن کردن شرایط زندگی خود میکنیم. فرصت ها از دست می روند و گاهی بازسازی آنچه ساخته ایم، ممکن نیست.
آری ، درست است .
شما نجار زندگی خود هستید و روزها، چکشی هستند که بر یک میخ از زندگی شما کوبیده میشود.
یک تخته در آن جای میگیرد و یک دیوار برپا میشود.
نظرات 3 + ارسال نظر
معین سه‌شنبه 22 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 03:10 ب.ظ

جالب بود.
ولی داستانای جدیدتری هم هستن که میشه بیشتر ازشون درس گرفت.
عالی بود حیف که خیلی قدیمی بود.
بازم ممنون از فعالیتتون.

درضمن هنوزم پرسپولیسی هستین؟
اخه این ابی ها خیلی ذوق کردن تیم دوم مارو بردن.

ممنون از نظر خوبتون
بله که هنوز پرسپولیسی هستم بردو باخت مهم نیس مهم اینه که خود پرپولیسی ها گلن...

Shayan چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 09:38 ق.ظ

آره واقعا درسته و نشون میده که اعمال خودمون به خودمون بر می گرده.

ممنونم...
امیدوارم بیشتر به اعمالمون توجه کنیم

mostafa دوشنبه 28 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 11:55 ب.ظ

زندگی ما ساخته اعمال ماست پس درست زندگی کنیم تا معنای واقعی زندگی رو بچشیم واگه تونستیم درستی رو برای دیگران به ارمغان بیاریم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد